Iedereen kent natuurlijk de uitspraak wel: een ongeluk zit in een klein hoekje. En zonder aan die uitspraak iets te willen af doen, het is immers de werkelijkheid van alledag, zeg ik wel prompt daarop: “Ook GELUK zit in een klein hoekje!”
Wanneer ben jij gelukkig?
Ik denk dat iedereen er wel naar streeft om een gelukkig leven te leiden. Maar wat is geluk en waar kunnen we het vinden? Ik stel dan ook maar meteen de vraag aan jou: “Wat heb jij nodig om gelukkig te zijn?”
Tuurlijk, je gezondheid zal vast op de eerste plaats komen. Maar er zijn waarschijnlijk meer zaken in het leven die jouw geluk – en soms misschien ook wel ongeluk – bepalen. Denk bijvoorbeeld aan werk, prestaties, aanzien, geld, bezittingen, vakanties, liefdesrelaties, vriendschappen, het reilen en zeilen binnen het gezin en ga zo maar door.
Iedereen zal dan ook ‘geluk’ en ‘gelukkig zijn’ op een andere manier interpreteren. En dat vind ik ook zo prachtig aan de mens. We zijn allemaal uit een ander hoopje klei gemaakt. We leven in verschillende sociale en maatschappelijke contexten, we hebben allemaal verschillende behoeften, verlangens en talenten.
Eén universele behoefte: liefde
En toch….ja, toch ben ik van mening dat we als mens allemaal een en dezelfde behoefte hebben. Een soort van universele behoefte. En dat is de behoefte aan liefde, onvoorwaardelijke liefde wel te verstaan. En ook dat vind ik prachtig aan het mens zijn. Vanaf het moment dat een kind uit moeders buik komt, heeft het behoefte aan maar één ding: geborgenheid, veiligheid, warmte, aandacht en erkenning….kortom, liefde en nog eens liefde. En die behoefte is in latere levensfasen, dus ook als we volwassen zijn, nog steeds aanwezig.
Maar ondertussen is de werkelijkheid soms anders. Als kind zijn we mogelijk ‘blootgesteld’ aan allerlei situaties en omstandigheden in de opvoeding, op school, of in de omgang met vriendjes en vriendinnetjes, waardoor we niet altijd die aandacht, liefde en erkenning hebben gekregen waar we ten diepste wel zoveel behoefte aan hebben. Denk aan kinderen die zijn gepest op school, kinderen die nooit echt goed aansluiting ‘bij de groep’ hebben kunnen vinden, of kinderen die zijn geremd in hun ontwikkeling omdat de ouders, overigens vanuit hun beste bedoelingen, dachten dat ze beter wisten wat zoon of dochterlief nodig had.
Al in onze kinderjaren hebben we allerlei overlevingsstrategieën aangeleerd. Overlevingsstrategieën? Het klinkt misschien dramatisch, maar niets is minder waar. Het zijn namelijk deeltjes van onze persoonlijkheid die, ook als we volwassen zijn en zonder dat we ons daarvan bewust zijn, ons aanzetten om bepaalde dingen te doen, of juist niet te doen. En dit natuurlijk met het doel om alsnog de zo gewilde liefde, erkenning en aandacht te ontvangen. De behoefte daaraan blijft immers bestaan.
De aangeleerde strategieën zijn heel divers en dus ook voor iedereen anders. We kennen wel de perfectionisten en winnaars onder ons. Met perfect zijn en altijd succes willen hebben is natuurlijk niets mis, maar wel als de onderliggende drijfveer is om daarmee de goedkeuring en waardering van anderen te krijgen. Dergelijke mensen gaan als een trein en hebben vaak ook succes, maar ze zijn tegelijkertijd erg kwetsbaar als het even tegenzit. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld ook voor de loyalisten en helpers onder ons. Tuurlijk, loyaal zijn en steeds maar weer klaar staan voor een ander is, zeker in deze tijd, een waardevolle en prijzenswaardige eigenschap. Maar het wordt een ander verhaal als de loyalist of helper in ons doorschiet met het eigenlijke doel om erkenning en waardering te krijgen.
Kenmerkend voor deze strategieën is dat we daardoor vaak (onbewust) in ons doen en laten naar de buitenwereld zijn gericht. We komen niet of onvoldoende aan onszelf toe, of we vinden het lastig om voor onszelf op te komen en te kiezen voor ons eigen geluk.
“Maar wat kan ik daar nu mee?”, zal je je misschien afvragen. De manier waarop dingen zijn ontstaan kan niet meer worden teruggedraaid. En zo simpel is het natuurlijk ook. Maar als we onze eigen overlevingsstrategieën kunnen (h)erkennen, dan kunnen we voor onszelf ook meer bewuste keuzes maken voor de toekomst. En hiermee hebben we, hoe gek het ook klinkt, een belangrijke sleutel in handen voor ons eigen geluk.
Zoekt en gij zult niet vinden…
Iedereen kent wel het spreekwoord; “Zoekt en gij zult vinden!”. De vraag is waar jij jouw geluk kunt vinden. En deze vraag stellen is ‘m wat mij betreft ook meteen beantwoorden. Want als het geluk, althans dat is mijn mening, niet buiten ons, in materiële bezittingen, geld, werk of status of wat dan ook is te vinden, dan rest maar één antwoord: het geluk zit in jezelf! Je hoeft er niet naar op zoek te gaan, het zit al in je! Hoe lekker is dat? De uitdaging is om het bij jezelf meer te gaan voelen en toe te laten.
We hoeven ons niet meer zo nodig geforceerd naar de buitenwereld te richten om daar ons geluk te vinden. Als we ons eigen geluk meer kunnen toelaten, ontstaat er ook meer balans tussen ‘overleven’ en leven.
Ik gun jou dat je je eigen geluk – misschien meer dan dat je nu al doet – in je leven toelaat. Dat je mag kijken door een bril waarmee je de kleine dingen in het leven beter kunt zien als jouw geluk. Dat je je eigen kwaliteiten en talenten omarmt, je het glas ziet als halfvol in plaats van halfleeg. En dat je jezelf meer kunt leren waarderen om wie je bent, wat je doet en wat je hebt. Gewoon zoals je bent met alles erop en eraan. Want datgene wat je binnen in jezelf aantreft is precies genoeg om gelukkig te kunnen zijn.
Als Nieuwetijdscoach ontdek ik graag samen met jou hoe jij je innerlijke geluk meer kunt voelen en toelaten. Want geluk zit in een klein hoekje. Voel je welkom, ik luister graag naar jouw verhaal!
